تبلیغات
تبلیغات
<-Text3->
نوشته شده توسط : mohammad

نور مرئی یا نور یا رُوشَنی یا شید (به انگلیسی: Light)، یک تابش الکترومغناطیسی (به انگلیسی: Electromagnetic) و حاوی فوتون (به انگلیسی: Photon) است که با چشم انسان و دیگر موجودات، دیده می‌شود. نور مرئی با طول‌موجی از حدود ۳۸۰ تا حدود ۷۴۰ نانومتر در بین دو نور نامرئی فروسرخ (به انگلیسی: Infrared) که در طول‌موج‌های بلندتر و فرابنفش (به انگلیسی: Ultraviolet) که با طول‌موج‌های کوتاه‌تر یافت می‌شود، قرار دارد.

نظریه جیمز کلارک ماکسول(به انگلیسی: James Clerk Maxwell) دربارهٔ انتشار الکترومغناطیس و نور بحث می‌کند در حالیکه نظریه کوانتومی برهم‌کنشِ نور و ماده یا جذب و نشر آن را شرح می‌دهد، از آمیختن این دو نظریه، نظریه جامعی که الکترودینامیک کوانتومی نام دارد، شکل می‌گیرد.

نظریه‌های الکترومغناطیسی و کوانتومی علاوه بر پدیده‌های مربوط به تابش بسیاری از پدیده‌های دیگر را نیز تشریح می‌کنند بنابراین می‌توان منصفانه فرض کرد که مشاهدات تجربی امروز، کم‌وبیش در چارچوبِ ریاضی جوابگوست. سرشت نور کاملاً شناخته شده‌است اما در مورد واقعیت نور هم‌چنان پرسش وجود دارد.

 
نمودار سرعت سنج فوکو در آزمایش نور، که در آن یک لیزر، منع نور است.

۱)تئوری نیوتن: نور را به صورت خطّ مستقیم تصور می‌کرد و برآن انعکاس قائل بود. با استفاده از این تئوری مسائل مربوط به آیینه‌ها، عدسی‌ها، منشور و دیگر مسائل را حل می‌کنیم. ۲)تئوری هویگنس: نور را موج تصوّر می‌کرد و به خوبی می‌توانست مسائل مربوط به طول موج مثل رنگ نور را توجیه کند. با استفاده از این تئوری، مسائل مربوط به آزمایش یانگ، پدیدهٔ پر اش و از این قبیل را حل می‌کنیم. ۳)تئوری پلانک: نور را تشکیل شده از بسته‌های ریزی به نام فوتون می‌دانست. بااستفاده از این نظریه مسائل فیزیک مدرن را حل می‌کنیم.



:: بازدید از این مطلب : 105
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 بهمن 1398 | نظرات ()
نوشته شده توسط : mohammad

واژهٔ زیست‌فناوری یا بیوتکنولوژی (به فرانسوی: Biotechnologie، بیوتکنولوژی)(به انگلیسی: Biotechnology، بایوتکنالوجی) به مفهوم استفاده از سیستم‌های زنده و جانداران برای توسعه یا تولید محصولات یا هر گونه کاربرد فناورانه که از سیستم‌های زیستی، جانداران یا مشتقات آن استفاده می‌کند تا محصولات یا فرآیندهای خاصی را ایجاد یا اصلاح نماید، به‌کار برده‌شد. به‌طور کلی هر گونه کنش هوشمندانه بشر در آفرینش، بهبود و عرضه فراورده‌های گوناگون با استفاده از جانداران، به ویژه از راه دستکاری آن‌ها در سطح مولکولی در حوزه این مهم‌ترین، پاک‌ترین و اقتصادی‌ترین فناوری حاضر یعنی زیست‌فناوری، قرار می‌گیرد. نام این دانش از این رو در ایران با نام «بیوتکنولوژی» شناخته می‌شود که تقریباً در همه کشورهای جهان با همین نام شناخته می‌شود.

زیست فناوری از جمله واژه‌های پر سرو صدای سال‌های اخیر است. این واژه را درست یا نادرست به مفهوم همه چیز برای مردم به‌کار می‌برند. بیوتکنولوژی را در یک تعریف کلی به‌کارگیری ریزاندامگان یا جانداران یا فرایندهای زیستی در صنایع تولیدی یا خدماتی دانسته‌اند. تعریف ساده این پدیده نوین عبارت است از دانشی که کاربرد یکپارچه زیست‌شیمی، میکروب‌شناسی و فناوری‌های تولید را در سامانه‌های زیستی به دلیل استفاده‌ای که در سرشت بین رشته‌ای علوم دارد مطالعه می‌کنند. در تعریف دیگر بیوتکنولوژی را چنین تشریح کرده‌اند:

فنونی که از موجودات زنده برای ساخت یا تغییر محصولات، ارتقا کیفی گیاهان یا حیوانات و تغییر صفات میکروارگانیسم‌ها برای کاربردهای ویژه استفاده می‌کنند. بیوتکنولوژی به لحاظ ویژگی‌های ذاتی خود دانشی بین رشته‌ای است. کاربرد این گونه دانش‌ها در مواردی است که ترکیب ایده‌های حاصل در طی همکاری چند رشته به تبلور قلمرویی با نظام جدید می‌انجامد و زمینه‌ها و روش‌شناسی خاص خود را دارد و در نهایت حاصل برهم‌کنش بخش‌های گوناگون زیست‌شناسی و مهندسی است. زیست‌فناوری در اصل هسته‌ای مرکزی و دارای دو جزء است: یک جزء آن در پی دستیابی به بهترین کاتالیزور برای یک فرایند یا عملکرد ویژه است و جزء دیگر سامانه یا واکنشگری است که کاتالیزورها در آن عمل می‌کنند. (بنگرید مهندسی ژنتیک، کشت سوسپانسیون سلولی، کشت سلول و فرآوری زیستی)



:: بازدید از این مطلب : 105
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 30 دی 1398 | نظرات ()
نوشته شده توسط : mohammad

روش تجزیه

این روش موقعی کارایی مناسبی دارد که بتوان به طریقی با تقسیم کل معادله بر ضریب جمله {\displaystyle x^{2}\,}{\displaystyle x^{2}\,} دو ثابت {\displaystyle b\,}{\displaystyle b\,} و {\displaystyle c\,}{\displaystyle c\,} ای به دست آورد که بین آن‌ها رابطه‌ای به شکل {\displaystyle b=m+n\,}{\displaystyle b=m+n\,} و {\displaystyle c=mn\,}{\displaystyle c=mn\,} به‌سرعت به ذهن‌مان برسد. به این روش که منتج شده از اتّحاد ریاضیاتی معروف به جمله مشترک است، روش حل تجزیه‌ای گفته می‌شود. معادله بر اساس این اتحاد به شکل {\displaystyle (x+m)(x+n)=0\,}{\displaystyle (x+m)(x+n)=0\,} در می‌آید و در این حالت به‌آسانی با برابر صفر قرار دادن هر پرانتز به جواب‌های {\displaystyle x=-m,x=-n\,}{\displaystyle x=-m,x=-n\,} می‌رسیم.

مثال: می‌خواهیم معادله {\displaystyle 2x^{2}-8x+6=0\,}{\displaystyle 2x^{2}-8x+6=0\,} را حل کنیم. ابتدا دو طرف را بر دو تقسیم می‌کنیم تا ضریب {\displaystyle x^{2}\,}{\displaystyle x^{2}\,} یک شود. سپس در صدد یافتن m و n برمی‌آییم. {\displaystyle x^{2}-4x+3=0\,}{\displaystyle x^{2}-4x+3=0\,} همان‌طور که می‌بینیم {\displaystyle -4=(-1)+(-3),3=(-1)(-3)\,}{\displaystyle -4=(-1)+(-3),3=(-1)(-3)\,} یعنی به عبارتی جمع دو عدد می‌شود، ۴- و ضربشان هم، ۳ پس جواب‌ها به صورت {\displaystyle x=1,x=3\,}{\displaystyle x=1,x=3\,} می‌باشند.

 

روش کلی حل معادله درجه ۲

Quadratic equation general solution.
 
حل معادله درجه دو به روش مربع کامل ساختن در حالت کلی و بدست آوردن فرمول دلتا از روی آن .

اگر یک معادله درجه دو به صورت زیر باشد:

{\displaystyle ax^{2}+bx+c=0\,}{\displaystyle ax^{2}+bx+c=0\,}

راه حل عمومی آن به این شکل است:

{\displaystyle x={\frac {-b\pm {\sqrt {b^{2}-4ac}}}{2a}}}{\displaystyle x={\frac {-b\pm {\sqrt {b^{2}-4ac}}}{2a}}}

که نماد "±" به معنی هر دو است.

{\displaystyle x={\frac {-b+{\sqrt {b^{2}-4ac}}}{2a}}}{\displaystyle x={\frac {-b+{\sqrt {b^{2}-4ac}}}{2a}}} و {\displaystyle x={\frac {-b-{\sqrt {b^{2}-4ac}}}{2a}}}{\displaystyle x={\frac {-b-{\sqrt {b^{2}-4ac}}}{2a}}}
اگر یک معادله درجه دو به صورت زیر باشد:
{\displaystyle ax^{2}+bx+c=0\,}{\displaystyle ax^{2}+bx+c=0\,} و b زوج باشد می‌توانیم بنویسیم :

{\displaystyle b'={\frac {b}{2}}}{\displaystyle b'={\frac {b}{2}}}

{\displaystyle x={\frac {-b'\pm {\sqrt {(b')^{2}-ac}}}{a}}}{\displaystyle x={\frac {-b'\pm {\sqrt {(b')^{2}-ac}}}{a}}}

هر دو جواب‌هایی از معادله درجه ۲ هستند.

در صورتی که {\displaystyle b^{2}-4ac}{\displaystyle b^{2}-4ac} کوچکتر از صفر باشد معادله جواب حقیقی ندارد و در صورتی که برابر صفر باشد دو حل به یک حل تبدیل شده و گفته می‌شود معادله یک ریشه مضاعف دارد.

اعداد ثابت {\displaystyle p={\frac {-b}{a}}}{\displaystyle p={\frac {-b}{a}}} و {\displaystyle q={\frac {c}{a}}}{\displaystyle q={\frac {c}{a}}} به ترتیب بیانگر جمع و ضرب دو ریشه هستند.

 

نظر درباره ی این مطلب یادتون نره



:: بازدید از این مطلب : 74
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 30 دی 1398 | نظرات ()